لتریسم

لتریسم چیست
 این واژه در زبان فرانسه به معنای  حروف الفبا است
حروف گرایی
 این سبک در سالهای  1939 تا 1945  موجی در شعر  و باقی هنر ها ایجاد کرد
 در واقع  در شعر این عقیده وجود داشت که نیاز به معنای کلمه نیست بلکه کلمات میتوانند رقصی موسیقی خود را کنار هم ایفا کنند
 این روش  در دادائیسم نیز رواج یافت همچنین در نقاشی  سقاخانه ایی  به مدد هنرمندانی امد که به خط به عنوان فرم  مینگریستند
خط به مسابه فرم   برای ایجاد شکل و شمایلی  بکار رفت . ان را نباید با لوتریانسیم  اشتباه گرفت که  این کلمه لوتریانیسم به دروان مارتین لوتر  برمیگردد . مارتین لوتر  کشیش  المانی بود که برای  اولین بار  کتاب مقدس را به زبان  المانی  برگردان  کرد  و این  در برابر  کلیسا  یک امر مخالف  محسوب میشد .
اما کلمه لتریسم  به  اصطلاح  استفاده از کلمات به عنوان فرم  در اثار   و همچنین در  شعر  بود . هر کلمه دارای  انرژی خاصی است   از  جمله ان که  اهنگ مخصوص به خود را دارد . و میتوان با ان  هجا های مختلفی را  ایجاد کرد .
البته با در نظر  گرفتن شاعرانی  همچون منوچهری  و فرخی سیستانی  که دستی در موسیقی داشته اند .
 میتوان این مسئله را  نیز  باز  کرد اما انها علاوه بر استفاده کلمات بر وزن برای  مدح و همچنین هماهنگی  بین کلمات برای  ایجاد یک نوع موسیقی توانایی خاصی داشته اند . در جایی منوچهری  در شعر خود  بانگ الات موسیقی را به نوای  پرندگان   و طبیعت اطراف  همانند میکند . اما فرخی سیستانی  معمولا از خود کلمه  برای ایجاد نوعی موسیقی  علاوه بر  باز نمایی معنا بهره میبرد .
اما لتریسم  به لحاظ معنایی به کلمات نمینگرد .  بلکه با قرار دادن انها در یک مجموعه  به ارایش موسیقایی ان میپردازد  در نقاشی نیز   همین مسئله استفاده میشود . کلمات   ممکن است شامل هر چیزی شوند .
 در واقع این  به اصل کلمه و منشا ان نیز  گاهی باز میگردد
در واقع هر نوشتار   ممکن است از کلماتی  مانند لوگو گرام ها و آوانگاره ها  بهره برده باشد
لوگرام ها از پیکتو گرام  یا تصویر انگاشت ها  مانند آلفا  بتا  در زبان یونانی 
 ایدئو گرام ها  مانند اندیشه نگاشت که درزبان چینی  بیشتر میتوان به ان توجه نمود
 و همچنین اوانگاره ها معمولا از  چند هجایی ها و یک هجایی ها  به شکل الفبایی خود بهر برده اند
 در واقع لتریسم   تا حد زیادی  مبحث  استفاده  از خط را به سمت تجرید و انتزاع  پیش میبرد . و ممکن است از هر کلمه ایی  خواه  مخصوص یک قوم خاص  به شکل  تجریدی  یا به شکل  بین المللی  و انتزاعی  ان  پیش رود .
مثلا الفبا که  که الف  احتمال  بسیار زیاد  وامگیری از الفا   است که الفا در زبان یونانی به شکل  آ کوچک انگلیسی  میباشد .  و این  فرم  درزبان یونانی  از  دیر باز تا کنون به معنی بز  بوده که  شاید به تعبیری  به خاطر  اولین تماس انسان  با نیروی  غیر طبیعی    مانند خدا یا شیطان بوده
 و شاید هم بخاطر  اهمیت بز در زندگی  انسان ها بوده که هر دو تعبیر  جای بحث فراوان دارد . اما  در لتریسم علاوه بر کلمات  اشنا از  کلمات  نا اشنا  و حروف  و واژه هایی  که غیر معمول هم هستند  بهره برده میشود
 مانند  تصویر کردن  جدول  کلماتی  که  شاید در  ذهن نقاش  بیانگر  امری   داشته اند  استفاده  انها به شکل  فرم از  علوم مختلف  که در زبان به شکل رمز گونه نوشته شده .
در خط  میتوان  این مسئله را  در طغری نویسی  بسیار مشاهده نمود .  اما در عین حال  در حروف  طغری  معنایی نیز در انتها  صادر میشود که به شکلی  مانند  پرنده  یا چیزی شبیه به ان ایجاد شده .
اما تا سال 1939 که  به ان به عنوان یک سبک نگاه شد و از  خارج از ایران به ایران وارد شد  چیزی  در دست نداریم
 گرچه تمامی سبک ها  در طول سالها  از  بسیاری از  مفهوم های  هم نوعان خود بهره برده اند  اما در جایی  سبکی   میان سبک ها تبدیل به سبک میشود
 به عقیده من شاید  بیان و دادن سبک به اثار  کاری بیهوده باشد . چرا که در اثاری  از قدما میتوان  انتزاع و ابستره را دید در حالی که در ان زمان هنوز انتزاع  به ان مفهوم  وجود نداشته .
 حتی  نقاشی کنشی که امروز مطرح شده نیز در بسیاری از  اثار  دوره های  رمانتیسم دیده میشود اما  تا لحظه ایی که به ان اسمی  داده نشده  مسکوت باقی مانده تا به امروز

#جاهد